چرا در نماز کوتاهی می کنیم

بر اساس آمارها از 75 سال زندگی 35 سال در خواب هستیم 11 سال وقت پرت ما مثل غذا خوردن و مسواک زدن است و 29 سال می ماند از این 29 سال حساب کردیم اگر نیم ساعت در روز نماز بخوانید 280 روز کافی است یعنی کل نماز خواندن یک مومن در طول عمرش یکسال را در بر نمی گیرد. آنوقت در برابر اینهمه لطف و فیض الهی که می گوید همه شبانه روز مال خودتان فقط نیم ساعتش را به من اختصاص دهید چرا کوتاهی می کنیم.

امام علی(ع) در نهج البلاغه تأکید می کند که هیچ عبادتی انجام نمی گیرد مگر با زحمت و هیچ شهوتی انجام نمی شود مگر در لذت. به تعبیر دیگر بندگی پروردگار و اعمال صالح مثل حرکت در سربالایی است. وقتی از کوهی می خواهید بالا بروید چقدر زحمت می خواهد و انرژی بر است ولی حرکت به سوی شهوت و کنار گذاشتن ارزشهای الهی مثل سرازیری است. وقتی انسان نماز صحیح خواند حجابش را هم رعایت می کند ترک غیبت و ربا خواری و رشوه خواری هم به دنبالش است. لذا نماز «ان الصلاه تنهی عن الفحشاء و المنکر و لذکر الله اکبر والله یعلم ما تصنعون» می شود. بنابراین این یک بخشش را باید دردرون رفتارها و رویه های افراد پیدا کرد و اینکه طعم دینداری در طول تاریخ خیلی هم متاعی نبوده که بگوییم فوق العاده بوده است. خداوند گله می کند که "قلیل من عبادی الشکور" یعنی بندگان شاکرش کم هستند.